Ülke çapında milyonlarca taraftarı bulanan takımın durumu hiç iç açıcı değil. Problemleri diz boyu, kötü oynuyor ve üstüste puanlar kaybediyor. Bu, içinde bulunduğu duruma göre, takımlarımızdan herhangi biri olabilmektedir. Yenilgilerden sonra kulübün başkanı, yöneticisi, takımın kaptanı, oyuncusu medyanın karşısına çıkıp, “elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz, ama olmadı mı olmuyor işte, biz de çok üzgünüz, bu durumda taraftarlarımız ne yapsa haklı, onların yerinde biz de olsak aynı şeyleri yapardık” gibi beyanatlar veriyorlar.
Kastettikleri “ne yapsalar haklı” buldukları taraftarlar, besbelli maç sırasında ve maçtan sonra kendilerine galiz küfürler yağdıran, stadın koltuklarını söküp sahaya fırlatan, hayattaki tatminsizliklerini futbol oyunu üzerinden gidermeye çalışan bir takım gözü dönmüş güruhlar.
Yanlışa ve kötüye tepki göstermek, protesto etmek, eleştirmek elbet başta taraftarlar olmak üzere herkesin hakkı. Ama terbiyesizliğin, saldırganlığın, kırıp dökmenin bir insan hakkı olarak görülebilmesi mümkün mü !? Etik olarak bir yana, küfür, hakaret, fiili saldırı, kendine ait olmayan mala zarar vermek, ceza kanununa göre suç.
“Taraftarı üzüyoruz, ne yapsalar haklarıdır” ucuzluğunu dillendirenler, o taraftarlardan birinin aynı küfürleri tribünden değil de, kendisi ile birebir yüzüne karşı etmesine veya evine gelip eşyalarını kırıp dökmesine de aynı geniş meşreple onay verir mi acaba !?
Öte yandan, bu beyanatları verenlerin, bu davranışları onaylamayan aynı takımın diğer taraftarlarını nereye koyduklarını çok merak ediyorum !?
Hiç dilemiyorum ama, bu gün edepsizliği “taraftarlık hakkı” olarak görebilenlerin, ileride karşılaşabilecekleri daha beter davranışlardan şikayetçi olmaları için de hiç bir haklı nedenleri olamayacaktır.
Bu populizm devam ettiği sürece, “kötü paranın iyi parayı piyasadan kovması” kuralı gibi, düzgün insanlar tribünlerden gittikçe daha fazla uzaklaşacak, stadyumlar vulgarizme giderek daha fazla teslim olacaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder